คุณภาพของถุงบรรจุภัณฑ์อาหารในอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์แบบยืดหยุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณภาพที่ถูกสุขอนามัย เกี่ยวข้องโดยตรงกับความปลอดภัยของบรรจุภัณฑ์อาหาร ดังนั้นจึงจำเป็นต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าวัตถุดิบและสารเติมแต่งที่ใช้เป็นไปตามข้อกำหนดด้านคุณภาพของระบบการจัดการ
จำเป็นต้องปรับปรุงอุตสาหกรรมและมาตรฐานระดับชาติของถุงฟิล์มบรรจุภัณฑ์และดำเนินการอย่างเคร่งครัด เสริมสร้างการตรวจสอบและกำกับดูแลบรรจุภัณฑ์อาหาร ป้องกันบรรจุภัณฑ์อาหารที่ไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมเข้าสู่ตลาด และเสริมสร้างการจัดการเพื่อให้มั่นใจว่าอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์ที่ยืดหยุ่นจะพัฒนาอย่างเหมาะสม
รายการตรวจสอบของถุงฟิล์มเดี่ยวบรรจุภัณฑ์อาหารแบ่งออกเป็นประเภทต่อไปนี้:
ลักษณะที่ปรากฏไม่ควรมีข้อบกพร่องใดๆ เช่น ฟองอากาศ รูพรุน แนวน้ำ เส้นเอ็นที่รุนแรง ความเป็นพลาสติกที่ไม่ดี และบล็อกแข็งแบบตาปลาที่ขัดขวางการใช้งาน
ส่วนเบี่ยงเบนข้อมูลจำเพาะ ความกว้าง ความยาว และความหนาควรอยู่ภายในช่วงที่ระบุ
คุณสมบัติทางกายภาพและทางกล ได้แก่ ความต้านทานแรงดึงและการยืดเมื่อขาด ซึ่งสะท้อนถึงความสามารถของผลิตภัณฑ์ที่จะยืดออกระหว่างการใช้งาน หากรายการนี้ไม่ผ่านการรับรอง ถุงบรรจุภัณฑ์อาหารมีแนวโน้มที่จะแตกร้าวและเสียหายระหว่างการใช้งาน

1. ประสิทธิภาพด้านสุขอนามัย
รวมถึงสารตกค้างจากการระเหย (กรดอะซิติก เอธานอล เอ็น-เฮกเซน) การใช้โพแทสเซียมเปอร์แมงกาเนต โลหะหนัก การทดสอบการลดสี สารตกค้างจากการระเหยสะท้อนถึงความเป็นไปได้ที่สารตกค้างและโลหะหนักจะตกตะกอนเมื่อถุงบรรจุอาหารพบกับน้ำส้มสายชู ไวน์ น้ำมัน และของเหลวอื่นๆ ระหว่างการใช้งาน สารตกค้างและโลหะหนักจะส่งผลเสียต่อสุขภาพของมนุษย์ นอกจากนี้สารตกค้างจะส่งผลโดยตรงต่อสีและกลิ่นของอาหาร คุณภาพของอาหาร เช่น รสชาติ

2.ประสิทธิภาพการย่อยสลาย
ตามการย่อยสลายของผลิตภัณฑ์ประเภทต่างๆ มันสามารถแบ่งออกเป็น photodegradable, biodegradable และ degradable ต่อสิ่งแวดล้อม ประสิทธิภาพการย่อยสลายสะท้อนถึงความสามารถของผลิตภัณฑ์ที่สิ่งแวดล้อมยอมรับหลังการใช้งานและการกำจัด หากประสิทธิภาพการย่อยสลายดี ถุงจะแตก แยกความแตกต่าง และย่อยสลายได้เองภายใต้การทำงานร่วมกันของแสงและจุลินทรีย์ และในที่สุดก็กลายเป็นเศษซาก ซึ่งเป็นที่ยอมรับโดยสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ หากการย่อยสลายได้ไม่ดี สิ่งแวดล้อมจะไม่ยอมรับจึงทำให้เกิด "มลภาวะสีขาว"
รายการตรวจสอบของถุงฟิล์มคอมโพสิตบรรจุภัณฑ์อาหารแบ่งออกเป็นประเภทต่อไปนี้:
ลักษณะที่ปรากฏควรเรียบ ปราศจากรอยขีดข่วน แผลไหม้ ฟองอากาศ น้ำมันแตกและริ้วรอย และซีลความร้อนควรเรียบและไม่มีช่องว่าง ฟิล์มต้องไม่มีรอยแตก รูพรุน และการแยกชั้นของคอมโพสิต ไม่มีมลพิษเช่นสิ่งสกปรก สิ่งแปลกปลอม และคราบน้ำมัน
น้ำยาแช่ถุงจะต้องไม่มีกลิ่นแปลก ๆ กลิ่นแปลก ๆ ความขุ่นและการเปลี่ยนสี
จำเป็นต้องชี้ให้เห็นว่านอกเหนือจากมาตรฐานสุขอนามัยที่เกี่ยวข้องสำหรับวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารที่กล่าวมาข้างต้น ประเทศของฉันมีกฎหมายและข้อบังคับสองประการ: หนึ่งคือ "กฎหมายสุขาภิบาลอาหารของสาธารณรัฐประชาชนจีน" และอีกประการหนึ่งคือ "มาตรการบริหารจัดการผลิตภัณฑ์พลาสติกอาหารและวัตถุดิบ"
กฎหมายว่าด้วยสุขาภิบาลอาหารมีเนื้อหามากกว่ามาตรการการจัดการ และเป็นกฎหมายที่ครอบคลุม ในขณะที่กฎหมายฉบับหลังมีความเป็นมืออาชีพและกล่าวถึงเฉพาะผลิตภัณฑ์พลาสติกและวัตถุดิบเท่านั้น ขอบเขตการจัดการจำกัดเฉพาะภาชนะพลาสติก ภาชนะ ท่อส่งการผลิต และการขนส่งที่สัมผัสกับอาหารทุกประเภท วัสดุบรรจุภัณฑ์ที่ทำจากเทปและพลาสติกและเรซินสังเคราะห์และสารเติมแต่งที่ใช้ เครื่องใช้ในครัวที่เรียกว่าพลาสติกหมายถึงผลิตภัณฑ์พลาสติกเช่นช้อน ช้อน และตะเกียบที่สัมผัสกับอาหารในช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ต้องใช้ซ้ำ ๆ ภาชนะที่เรียกว่าหมายถึงผลิตภัณฑ์พลาสติกเช่นถัง, ขวด, อ่าง, ถ้วยและอื่น ๆ ที่มีอาหาร ไปป์ไลน์การผลิตที่เรียกว่าหมายถึงท่อที่วัสดุในกระบวนการแปรรูปอาหารโดยเฉพาะอาหารเหลวหรือเครื่องดื่มไหลผ่าน และควรรวมถึงการจัดเก็บและการชลประทาน สายพานลำเลียงที่เรียกว่าหมายถึงตัวพาที่ขนส่งวัตถุดิบอาหารไปยังอุปกรณ์แปรรูป และวัสดุบรรจุภัณฑ์หมายถึงขวดชิ้นเดียวและคอมโพสิต บาร์เรล ถาด ฟิล์มม้วน และถุง ฟิล์มติดกระเป๋า. ผู้ผลิตบรรจุภัณฑ์อาหารและบรรจุภัณฑ์แบบยืดหยุ่นทุกรายควรใช้วิธีการจัดการนี้อย่างเคร่งครัด

3. คุณสมบัติทางกายภาพและทางกล
รวมถึงความต้านทานแรงดึงและการยืดเมื่อขาด สะท้อนถึงความสามารถของผลิตภัณฑ์ในการทนต่อการยืดตัวระหว่างการใช้งาน หากรายการนี้ไม่ผ่านการรับรอง ถุงบรรจุภัณฑ์อาหารจะมีแนวโน้มที่จะแตกร้าวและเสียหายระหว่างการใช้งาน
นอกจากนี้ยังรวมถึงคุณสมบัติกั้นก๊าซ เช่น การซึมผ่านของก๊าซ ทนน้ำมัน ทนความร้อน ทนความเย็น และทนปานกลาง แรงผนึกและการลอกของถุง ความต้านทานแรงดันและการต้านทานการตกของถุง และตัวชี้วัดอื่นๆ ตัวชี้วัดเหล่านี้สะท้อนถึงประสิทธิภาพของถุงบรรจุอาหาร ความน่าเชื่อถือของการปกป้องบรรจุภัณฑ์ภายใน
การแปรรูปถุงฟิล์มพลาสติกต้องผ่านกระบวนการให้ความร้อน และพลาสติกมีปัญหาเรื่องการแตกร้าว การเกิดออกซิเดชัน การเสื่อมสภาพ และการเสื่อมสภาพเมื่อถูกความร้อน ดังนั้นเมื่อแปรรูปฟิล์มพลาสติกหรือถุงที่มีเรซิน ให้เติมสารต้านอนุมูลอิสระ สารเติมแต่ง เช่น สารกันความร้อน ถุงฟิล์มบรรจุภัณฑ์บางชนิดต้องการคุณสมบัติป้องกันไฟฟ้าสถิตย์ ป้องกันการควบแน่น และการลื่นสูงเนื่องจากความต้องการของเทคโนโลยีบรรจุภัณฑ์และเครื่องจักรหรือส่วนประกอบ ดังนั้นสารเติมแต่ง เช่น สารป้องกันไฟฟ้าสถิตย์ สารป้องกันการเกิดฝ้า สารหล่อลื่น และสารเปิด . สารช่วยเหล่านี้ทั้งหมดต้องได้รับการทดสอบโดย GB15139 "ขั้นตอนการประเมินพิษวิทยาความปลอดภัยด้านอาหาร" เพื่อพิสูจน์ว่าสารเสริมเหล่านี้ไม่เป็นพิษก่อนจึงจะสามารถใช้งานได้ แต่ยังมีข้อจำกัดเกี่ยวกับปริมาณของการเพิ่มอีกด้วย ดังนั้นในผลิตภัณฑ์ สารเหล่านี้มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำที่สามารถสกัดได้ กล่าวคือ สารตกค้างจากการระเหย หรือสิ่งของที่สามารถออกซิไดซ์และเสื่อมสภาพได้ กล่าวคือ การบริโภคโพแทสเซียมเปอร์แมงกาเนตไม่เกินปริมาณที่กำหนด และถ้า เกินเลยใช้ไม่ได้ . ดังนั้นจึงต้องมีมาตรฐานด้านสุขอนามัยที่สอดคล้องกันสำหรับผลิตภัณฑ์ขึ้นรูป จุดประสงค์คือเพื่อป้องกันการใช้ในทางที่ผิดและการใช้สารเติมแต่งในทางที่ผิด และเพื่อให้มั่นใจว่าวัสดุที่บรรจุโดยตรงและสัมผัสกับอาหารมีประสิทธิภาพด้านความปลอดภัยที่ถูกสุขลักษณะในระดับสูง